Van de grot naar het oude huisje

Rhyna hield haar ogen gesloten, en ze bleef dan ook ontspannen liggen. Haar hart sloeg nog steeds erg snel, en ze voelde dan ook de kusjes in haar nek. Dan voelde ze kort daarna zijn lippen op de hare, en ze zoende hem gewoon mee. Haar armen sloeg ze weer om zijn hals heen, en ze trok hem dichter tegen zich aan.

Nuramon voelde haar armen om zijn nek en legde zich even neer met zijn hoofd op haar schouder. "Ik hou van je"zei hij heel zacht tegen haar en streek zacht over haar schouder en drukte daar een zacht kusje op. Hij voelde haar hart slagen doordat hij er zo dicht tegen lag. Een gelukkig gevoel overspoelde de jongen die nu op haar lag.

Rhyna bleef zo zitten bij hem, en ze hoorde dan zijn zachte woorden. "Ik ook van jou Numaron." Zei Rhyna dan even zacht als hem, waarna ze dan het kusje voelde op haar schouder. Ze wilde hem niet meer loslaten, maar ze wist wel dat beide hun werk weer moesten doen. Nouja om eerlijk te zijn wilde ze vandaag enkel bij hem zijn, en ze voelde hoe haar hart als een gek tekeer ging.

Hij keek voor zich uit en legde zijn armen om haar heen en omhelse haar innig. Hij streek weer zachtjes over haar rug en gaf haar korte kusjes in haar nek en legde zijn hoofd dan naar op haar schouder. Vandaag zou hij nog bij haar blijven,maar morgen moest hij gaan werken,maar voor nu wilde hij nog even genieten van haar bijzijn.

Rhyna bleef rustig bij hem liggen, en ze sloot dan ook haar ogen. Ze voelde weer de kusjes in haar nek, en ze hield dan haar hoofd een beetje schuin zodat hij er beter bij kon. Haar hart sloeg nog meer tekeer, en ze zou voor eeuwig de zijne blijven. Daarna keek ze naar hem als hij zijn hoofd op haar schouder plaatste, en dat deed haar dan ook glimlachen. Morgen zou ze de hele dag aan het werk zijn om alle papieren in orde te brengen, maar nu was haar doel om bij hem te blijven.

Nuramon keek haar aan en sloot zijn ogen voor een tijdje,maar opende ze weer toen hij wat hoorde,dan keek hij even rond maar merkte dat het een vonkje was dat knerpte. Hij gaf haar een kus op haar lippen en keek haar dan weer enkele momenten aan. "Ik wou dat het vandaag bleef"zei hij dan tegen haar.

Rhyna keek naar hem, en ze glimlachte kalmpjes naar hem. Dan keek ze kort naar een vonkje, en ze hoorde de woorden er dan ook van. Even moest ze erom grinniken, maar dan voelde ze opeens zijn lippen op de hare. Ze gaf hem een kus terug, en ze trok hem dichter tegen zich aan. "Geloof me de tijd die we vandaag samen zijn zal nog vaker komen dan je zal verwachten." Zei Rhyna dan met een glimlach, en ze gaf hem dan ook een kus.

Hij keek haar een en glimlachte eventjes. De woorden die ze zei gingen door zijn gehele lijf. Hij genoot dan ook van de kus van haar. Hij gaf haar nog een kleine kus op haar lippen en ging dan weer naast haar liggen en kroop dicht tegen haar aan. "Zie ik je morgen"vroeg hij aan haar. Als hij tijd vond zou hij tussen het werken door wel even naar haar komen.

Rhyna keek verliefd naar hem, en ze glimlachte dan ook zacht. Dan merkte ze dat hij dichter naar haar toe kwam, en ze hoorde opeens zijn vraag. "Ja je ziet me morgen, maar ik weet niet om hoe laat." Zei Rhyna dan zachtjes tegen hem, en ze ging dan over hem zitten. "Het hangt ervan af hoeveel papierwerk ik moet doen." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze sloot dan even de ogen.

Nuramon keek haar aan en knikte naar haar. "Ik heb zelf ook wel veel werk,maar ik vind wel een manier om je te zien"zei hij zacht tegen haar en streek even zachtjes over haar benen. Dan sloot hij zijn ogen ook even en ademde even diep in. Dan streek hij even door zijn haar en keek haar weer aan.

Rhyna keek naar hem, en ze glimlachte heel even kort. Dan hoorde ze opeens de deur open gaan beneden, en ze keek kort naar de slaapkamer deur. "Myrna is er." Zei Rhyna dan zacht tegen hem, aangezien ze Myrna haar voetstappen goed herkende. Kalm zette ze zich wat recht, waarna ze hem dan een kus gaf. "Koningin bent u hier?" Vroeg Myrna dan ook al roepend, maar haar stem was gelijk ook zachtaardig. Myrna kwam eigenlijk naar hier om wat te praten met haar, aangezien ze tijdens dat ze de boodschappen was gaan doen lastig werd gevallen door mannen.

"Wel dan zal ik gaan"zei hij tegen haar. Hij stond op en deed zijn hemd aan. Hij keek haar even aan en hij zou met tegenzin vertrekken. "Beloof me dat ik je weer snel ga zien"zei hij tegen haar en ging even voor haar staan,en nam haar handen even vast en streek zachtjes over de rug van haar hand.

Rhyna keek naar hem, maar ze wilde niet dat hij wegging. Dan merkte ze dat hij opstond, en ze keek even naar de grond. Ook zij had haar shirt weer aan, aangezien Myrna anders zou verschieten. "Ja ik beloof het je." Zei Rhyna dan met een glimlach, en ze sloot heel even de ogen. Myrna liep dan de trap op, en ze hoorde dan stemmen in de slaapkamer. Toch bleef ze nog buiten staan, waarna ze dan even kort begon te zuchten van opluchting.

"Ik ga nu"zei hij tegen haar. Hij drukte haar nog een kus op haar lippen en liep dan naar de deur en gebood haar even om te zwijgen. Hij opende de deur en zette zich daarachter,zodra ze binnen was zou hij wel naar buiten glippen. Hij keek even naar de plafond en zag daar een kleine spin zitten en grijnsde eventjes.

Rhyna keek naar hem, en ze bleef dan ook gewoon zitten. Ze zag dan Myrna op de trap, maar aan haar ogen te zien scheelde er wat. "Kom maar binnen Myrna en vertel me wat er is." Zei Rhyna zacht tegen haar, en ze gebaarde haar naast zich te komen zitten. Myrna kreeg opeens tranen en ze vloog dan ook om de hals van Rhyna heen. "Rustig maar." Zei ze dan tegen Myrna, en ze keek dan even kort naar Nuramon. "Z-zze vielen me lastig." Zei Myrna dan al snikkend, en ze huilde in de armen van Rhyna.

Nuramon kwam vanachter de deur en hoord wat ze zei. Zijn greep op de deurknop versterkte met de minuut. Hij wou naar hun toe gaan maar liet het. Zijn vuisten waren waren gebald,hij was kwaad. Hij zou die mannen gaan zoeken,en hij zou, ze eigenhandig aan pakken,niemand viel iemand lastig die hij of Rhyna kende. Even keek hij bezorgd naar de twee. Zijn ogen spraken voorzich.

Rhyna keek bezorgd naar Myrna, en ze begon haar dan ook te troosten. Ze keek kort naar Nuramon, en ze merkte dan ook zijn houding op. Haar ogen sloeg ze neer, waarna ze dan naar Myrna keek. "Geen nood vanaf nu zal ik met je meegaan om boodschappen te doen." Zei Rhyna dan met een glimlach, en ze drukte een kus op haar voorhoofd. Kalm keek ze naar Nuramon, en ze zucht dan even onhoorbaar.

Nuramon keek haar aan en nog steeds was hij kwaad. Hij begon zelf al iets te trillen,toen verdween hij van de trap zo stil mogelijk. Dan opende hij de deur en stapte hij in alle woede richting het kasteel. Hij moest zijn zinnen gaan verzetten op iets anders,op zijn werk ofzo. Even keek hij nog om en zag ze door het raam nog zitten,maar dan verdween hij ook.

Rhyna bleef rustig zitten, en ze keek Myrna aan. "Ga maar lekker rusten Myrna, vandaag hoef je niet te werken." Zei Rhyna dan rustig tegen haar, en ze sloot heel even haar ogen. Feronis en Dragonis waren al verdwenen, en deze konden dan ook de herinneringen ophalen van Myrna. Deze zouden die mensen straffen, en dus daarom waren ze ook gewoon verdwenen. Rhyna wist dat wel, maar ze liet hen gewoon doen. Myrna snikte kort terwijl ze naar Rhyna keek, en ze omhelsde haar dan even.